Mutluluğumuzun önünde engel olduğunu düşündüğüm yedi maddeyi size yedi günde ileteceğim.

Birincisi: Öğrenmiyoruz.

Oysa insani insan yapan şey öğrenmek, büyümek, gelişmek... Biz 20'lerimizde is hayati dışında kişisel gelişimimizi neredeyse tamamen durduruyoruz. Kendimizi buna nasıl layık gördüğümüze inanamıyorum!

Ortalama bir CEO, yılda 52 kitap okuyor. Yani haftada bir kitap. 78 milyar dolarlık bir serveti olan Warren Buffett, günde 600 ila 1000 sayfa okuduğunu, zamanının %80'ini okumaya ayırdığını soyluyor. Basarîli insanlar mı kitap okur, yoksa okuyanlar mı basarîli oluyor? Bence çok açık ki ikincisi.

Araştırmıyoruz. Kendimizi geliştirmiyoruz. İsin kolayına kaçıyoruz. Kitap okumanın anlamını bir duşunun: Birilerinin yıllarını vererek öğrendiği ve özenerek damıttığı bilgiyi, 30-40 TL vererek, beynine girmeden emmek! Suç olmaması mucize!

Aslında her şey birbirine bağlı: Mutlu olmak için kişisel tatmin gerekiyor, bunun için bir şeyler üretmek gerekiyor, onun için de bir şeyler bilmek gerekiyor. Bilginin kaynağı artik her zamankinden daha erişilebilir ve ucuz. O yüzden mazeretimiz yok. Sadece gereğini yapmak gerekli. Bazen gereğini yapmak için tek gereken, "yapan" başka birini takip etmek. Ben öyle yapıyorum. Benden çok daha üretken, çok daha bilgili insanları takip ediyorum ve bir sure sonra standartlarım değişiyor. Onların rutininde kişisel gelişimin ne kadar geniş bir yeri olduğunu görünce, artik "yapmamak" bir seçenek olmaktan çıkıyor, bunu kendime yakıştıramıyorum. Herkesin günü 24 saat. Ama kimi Einstein oluyor, kimi de bu zamanı boşa harcıyor.